Historia zamku

Po zwycięstwie Prus nad Austrią i pokoju w 1763, Śląsk przypadł protestanckim Prusom. Ponieważ w Pieszycach i ich okolicach było wielu protestantów, dlatego w 1765 lewe skrzydło zamku zostało przebudowane na kościół protestancki. W 1784 roku odnowiono fasadę zamku a dziewięć lat później przebudowano jego wieże, usuwając wysoką wczesnobarokową wieżę i zastępując ja platformą obserwacyjną z dużym, chińskim parasolem. W 1801 von Stolberg odnowił cały zamek, kładąc nowe tynki, reperując podłogi i dając ceramiczne piece grzewcze w miejsce licznych kominków.

Zamek był używany jeszcze w latach 60-tych XX wieku i mieścił kino. Odbywały się tutaj także zabawy. Nie mając dobrego gospodarza zamek uległ jednak zniszczeniu. Lokalni wandale poniszczyli bezcenne sztukaterie, powyrywali okiennice i podłogi. Pozrywano również drewniane stropy na opał. Ponieważ dach stracił miedziane rynny a przez lata nikt nie wstawiał brakujących dachówek, zamek popadł w kompletną ruinę.

Kiedy w październiku 2000 nowi właściciele przejęli nad nim pieczę, zamek był jednym wielkim rumowiskiem, ze zwalonymi stropami i zniszczonymi klatkami schodowymi. Sufity były tak uszkodzone, że trzeba było dawać nowe stropy na wszystkich piętrach.

Po usunięciu setek ton gruzu z piwnic, okazało się ze glina wokół fundamentów przestała ochraniać ściany zamkowe przed wodą, która sączyła się w każdym zakątku piwnic. Po wykopaniu 3 metrowego rowu wokół zamku i ułożeniu specjalnej ochrony plastykowej, woda przestała sączyć się i przenikać ściany zamkowe. Po tych pracach nastąpił wieloletni okres osuszania piwnic i ścian.

Ściany zamkowe w zachodniej części miały wiele pęknięć. Po analizie okazało się ze zmiany w strukturze zamku zrobione około 1800 roku naruszyły jego strukturalną spoistość, z którą walczono potem dając potężne kotwy spinające ściany. Po dodaniu dwóch ogromnych kolumn na parterze i przesunięciu ścian do ich oryginalnego położenia z 1615 roku, ściany zamku przestały pękać.